۱۳۹۲ مهر ۳, چهارشنبه

اینجا نشستیم
بالای بام خانه ی هزارسنگ و تیشه
زیر دل های هزار ساله
کنار بام های هزاران نقش و نگار دیگر جستجو کردیم کلید خانه ی مان را .
تا ماه ها و سالها طول کشید
ما کجاییم؟
اینجا
در شب های با هزارویک داستان و نگاه
کلید مان اما
آنجاست
زیر درخت کاج آن شهر
بدون ما

پ.ن: ما که به هیچ جایی تعلق نداشتیم و به این دنیای مجازی هم همینطور . چطوری به خودمان متعلق شدیم این چنین ساده ؟

هیچ نظری موجود نیست: