۱۳۹۲ شهریور ۲۵, دوشنبه

سوختن های بی رمق

ایراد از ما نبود
ایراد از دنیایی بود که ذهنش عریان و قدرتش بی بدیل بود که میبلعد هنوز
گناه از ما نبود
ما تقاص مردگانی را میدهیم که زخم هایشان باز است و در رگهایشان  زهر باور کور کورانه شناور
ماهی ها به دنبال خوشبختی كور كورانه حركت ميكنند
به نهايت مزه ی شيرين هوا ميميرند
اگر از من بپرسند
ديدم كه در نهايت تمام فصلهای عجيبی كه در تلاش بودند به حالت تعليق در امدند

این دنیا
دنیای زندگی های ما نبود
زیرا کابوس ها به ما نزدیک ترند . 

۲ نظر:

بی خوابی گفت...

مبارکه ... حیلی قشنگه اینجا

Unknown گفت...

مرسی واقعا مرسی . نظر استادم برام خیلی مهمه دیگه .