من نمیفهمم اگر باخت شادی داشت چرا وقتی تمام اتفاقاتی که پیرامون زندگی و جامعه مان می افتد نمیخندیم بوق نمیزنیم و افتخار نمیکنیم . باخت که افتخار ندارد دیگر . ما خوبیم؟! شاید، ولی ما کاذبیم. اگر بگوییم که باخت ها از پیروزی برترند دیگر مرز و معنی شکسته شدن آینه های چرک گرفته ای که روح و روان مارا تاریک و تار نشان میدهد چیست ؟
خب این بار این را هم ربط میدهم به زندگی! ما اگر در زندگی باختیم و مردیم پس تو را به خدایی که اعتقاد دارید یا به اعتقادی که معتقد هستید باز هم شادی کنید . چون به هر حال در زندگی های ما هر چه کردیم و هر چه بودیم و شدیم معنی شکست و افتخار وارونه است .
پ.ن: حمید هامون که میگفت اگر منی که تو میخوای من باشم دیگه اون من ،من نیست ... حالا دیگر اگر باختی که تو میگویی باخت نیست پس باخت واقعا چیست؟! دیگر پیروزی باخت نیست ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر