همیشه در بدترین لحظات زندگی تصمیماتی میگیریم خسته و گرسنه از طعم زندگی میخواهیم زنده نمانیم . این تصمیمات گذرا نیست برای عده ای فقط به بعدها موکول میشود که به زودی یا دیری *زمانی* میشوند. گم شدن در فیلم ها و قصه ها در بازه ی زمانی بهتر از گم کردن غم خودمان با حرف های دیگران است وگرنه خودمان را فراموش میکنیم ، نه؟ پس بگذاریم با هم در قصه ها بمانیم . تا هر چه زودتر اگر راه فراری با پاهای خود نیست با تصمیم خود خاموش شویم . زندگی شیرین نیست ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر