آقای راه راه عمودی سیاه سفید داشت غصه میخورد که چرا یک خانم راه راه افقی سفید سیاه ی را نمیشناسه تا باهاش ازدواج کند و یک کوچولوی جدولی مربع سیاه سفید یا سفید سیاه داشته باشند، که ناگهان یک خط مارپیچ بنفش از کنارش رد شد و گفت همیشه که نباید داستان آب و گودال باشد یک باری هم باید دو جفت مثل هم با خطهای مثل هم و رنگ های مثل هم اما با ترتیب متضاد هم باشند طوری که بچه تان یا یک دست سیاه میشود یا یکپارچه سفید اعلا. اینطوری ان بچه هیچ وقت خودش را متفاوت با این جامعه و شهر لعنتی نمیبیند. آقای راه راه بیشتر فکر کن.... و آقای راه راه به فکر فرو رفت!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر